IBNU BAITAR
Tokoh Abu Muhammad Abdullah Ibn Ahmad Ibn al-Baitar Dhiya al-Din al-Malaqi (atau hanya Ibn al-Baytar (1197–1248) merupakan salah seorang pakar sains Islam yang hidup antara tahun meninggal pada tahun 1248. Lebih dikenali sebagai Ibn al-Baitar, beliau dilahirkan di Malaga, Sepanyol.
Beliau adalah seorang ahli farmasi, ahli botani, doktor dan saintis. Sumbangan utama beliau adalah untuk mencatat secara sistematik penambahan yang dibuat oleh pakar-pakar perubatan Islam pada Zaman Pertengahan, yang menambah antara 300 dan 400 lagi jenis ubat ke dalam senarai satu ribu ubatan sebelum itu yang ditemui sejak zaman purba.
Pada 1219, Ibn al-Baitar meninggalkan Málaga untuk perjalanan di dunia Islam untuk mengumpul tumbuh-tumbuhan. Beliau mengembara dari pantai utara Afrika sejauh Anatolia. Stesen-stesen utama yang beliau lawat termasuk Bugia, Constantinople, Tunis, Tripoli, Barqa dan Adalia.
Selepas 1224, beliau memasuki perkhidmatan untuk al-Kamil, Sultan Ayyubiyah, dan dilantik sebagai ketua pakar herba. Pada 1227, al-Kamil telah meluaskan penguasaan ke Damsyik, dan Ibn al-Baitar menemani baginda di sana yang memberinya peluang untuk mengumpul tumbuh-tumbuhan di Syria. Penyelidikannya pada tanaman diperluaskan ke seluruh kawasan yang luas termasuk Semenanjung Arab dan Palestine. Beliau meninggal dunia di Damsyik pada 1248. Al-Baytar menggunakan nama "salji China" untuk menggambarkan saltpetre semasa menulis tentang serbuk letupan.